وبلاگ زندگی سالم
» چگونه HIV می تواند از طریق جراحی منتقل شود؟
جایگزین بودن برای والدین دارای HIV
اچ آی وی یک بیماری آمیزشی است. این بیماری از طریق تماس با برخی از مایعات بدنی یک فرد HIV + از جمله خون ، مایع منی ، مایعات پیش از مایع ، مایعات واژن ، مایعات مقعدی و شیر مادر منتشر می شود. HIV تنها در صورت تماس مایعات با غشای مخاطی یا پوست / بافت آسیب دیده منتقل می شود. HIV معمولاً از طریق سوزن زدن و رابطه منتقل می شود. اگر اقدامات احتیاطی خاصی انجام نشود ممکن است یک فرد جایگزین در معرض ابتلا به HIV باشد. خوشبختانه ، علم حمل فرزند برای والدین اچ آی وی را برای جانشینان ایمن کرده است.
امروزه بسیاری از زوجین نیاز به درمان ناباروری دارند که فرصت والدین شدن را پیدا کرده اند. در این روش ، یک مادر جایگزین به پدر یا مادر مورد نظر کمک می کند تا یک فرزند 100٪ از نظر بیولوژیکی داشته باشند.
اما ، بعضی از زوج ها با HIV + تشخیص داده شده اند ، یکی یا هر دو آنها. اعتقاد عمومی این است که این افراد نمی توانند از خود فرزندی داشته باشند یا اینکه فرزندشان مطمئناً به ایدز آلوده خواهد شد. اما این نظر چقدر دقیق است؟
واقعیت این است که امروزه ، با توجه به پیشرفت های علم پزشکی ، جایگزینی مادر یکی از بهترین گزینه ها برای بچه دار شدن با HIV + است.
چه اقداماتی برای جلوگیری از انتقال ویروس اچ آی وی از طریق جراحی انجام می شود؟
اولین قسمت اطمینان از ایمنی مادران جایگزین این است که والدین مبتلا به اچ آی وی داروهای خود را مصرف کنند و بار ویروسی غیرقابل شناسایی داشته باشند. داروهای ضد ویروسی (AVR) می توانند بار ویروسی را به میزان غیرقابل شناسایی در خون کاهش دهند. این بدان معنا نیست که فردی که با ویروس اچ آی وی زندگی می کند بهبود یافته است یا تمام سلول های وی از اچ آی وی عاری هستند اما این یک شروع عالی است.
اچ آی وی در خود نطفه زندگی نمی کند ، فقط در مایع منی است که در آن قرار دارد. والدین آینده که با اچ آی وی زندگی می کنند چندین نمونه مایع منی را برای آزمایش تهیه می کنند. بسته به نتایج آزمایش ، مایع منی با استفاده از فرایندی که مایع منی را از بین می برد ، شسته و سالم ترین اسپرم ها برای حفظ در مایعات جدیدی قرار می گیرند. این امر باعث می شود اسپرم در لقاح آزمایشگاهی یا تلقیح داخل رحمی (IUI) ایمن تر باشد.
هنگامی که یک مادر جایگزین در حال آماده سازی برای انتقال جنین (بخشی از فرآیند IVF است که تخمک بارور شده در رحم او قرار می گیرد) ، به او نیز دارو داده می شود تا از انتقال HIV جلوگیری کند. او می تواند در طول سه ماهه اول بارداری خود این دارو را با خیال راحت مصرف کند. این یک لایه محافظتی اضافی برای جایگزین فراهم می کند.
مطلب مرتبط
چگونه می توانم هموگلوبین خود را سریع افزایش دهم؟
اما آیا HIV + با این روش به نوزاد منتقل می شود؟ یا اینکه مادر جایگزین ، که ناقل جنین است ، در معرض بیماری قرار خواهد گرفت؟
در این مقاله با ما همراه باشید تا به این سوالات (و حتی بیشتر!) بپردازید.
در تمام دنیا و ایران، زنها بدون در نظر گرفتن، وضعیت ابتلا و محل سکونت باید از خدمات درمانی و پیشگیری و با کیفیت بالا بهره ببرند. به عبارتی برنامه پیشگیری از انتقال اچ آی وی از مادر به فرزندباید گسترش پیدا کند به طوری که باید تمامی موانع را در این راه کنار بزنیم. خواه این موانع عملیاتی باشند، یا اجتماعی و یا فرهنگی.
آیا کودک در معرض خطر است زیرا والدین آینده با HIV زندگی می کنند؟
اچ آی وی یک بیماری قابل درمان طولانی مدت است. داروها امکان غیر قابل تشخیص بودن ویروس در خون را فراهم می کنند. اکنون نشان داده شده است که افراد مبتلا به HIV و افراد مبتلا به HIV امید به زندگی تقریباً یکسانی دارند.
والدین مبتلا به HIV می توانند با فرزندان خود فعال و درگیر باشند. اچ آی وی بر توانایی پدر و مادر شگفت انگیز و دوست داشتنی تأثیر ندارد.
میتوان صدها هزار نوزاد را که به اچ آی وی مبتلا می شوند، نجات داد. به علاوه نه تنها در کشورهای پردرآمد، بلکه حتی در بسیاری از کشورهایی که درآمد پایین و یا متوسط دارند نیز پیشگیری از انتقال اچ آی وی از مادر به فرزند به شدت کاهش یافته است. با افزایش تلاش و اطمینان از ارائه ی خدمات پیشگیری از انتقال اچ آی وی از مادر به فرزند می توان این راه انتقال اچ آی وی را ریشه کن کرد.
مهم‌ترین عاملی که شانس آلودگی جنین به ویروس اچ.آی.وی را تعیین می‌کند، سطح ویرال (تعداد ویروس در هر میلی‌لیتر خون) مادر و تعداد لنفوسیت‌های تی CD4+ در بدن اوست. به عبارت دیگر هر قدر تعداد سلول‌های دفاعی بیشتر و ویروس‌ها کمتر باشند، شانس به دنیا آمدن کودکان سالم بیشتر است. عامل دیگری که می‌تواند به سلامت کودک کمک کند، کوتاه کردن زمان بین پارگی غشاء آمنیون و تولد نوزاد است. برای کاهش خطر آلودگی نوزاد این زمان باید کوتاه‌تر از 4 ساعت باشد.
بهداشت عمومی مادر، تغذیه مناسب او در زمان بارداری، استراحت کافی و دریافت مکمل‌ها در کنار ورزش، عدم استعمال دخانیات و کاهش مصرف کافئین می‌تواند تأثیر به‌سزایی در سلامت جنین داشته باشد.
عفونتهای همراه نیز می‌توانند شانس آلودگی جنین به ویروس اچ.آی.وی را افزایش دهند. به عنوان مثال شانس انتقال ویروس به جنین در مادرانی که همزمان به هپاتیت سی مبتلا بوده‌اند، دو برابر کودکان دیگر است.
هفته های اول تولد تمامی کودکانی که از مادران آلوده به این ویروس متولد می‌شوند، مثبت است. همانطور که می‌دانید بعضی از این کودکان آلوده به ویروس نیستند اما آنتی‌بادی‌ها را از بدن مادر دریافت کرده‌اند. به همین دلیل آزمون آنتی‌بادی اچ.آی.وی در آنها یک ماه و سه ماه بعد تکرار خواهد شد و پزشکان تا 18 ماهگی کودک نمی‌توانند بگویند او به اچ.آی.وی آلوده شده یا سالم است. با این حال از آن‌جاکه مصرف شیر مادر در این نوزادان، مخصوصا پس از 3 تا 6 ماهگی می‌تواند خطر آلودگی به اچ.آی.وی موجود در شیر مادر را به شدت افزایش دهد، به مادران اچ.آی.وی مثبت که به آب سالم و جایگزین‌های شیر مادر دسترسی دارند، توصیه می‌شود از شیر دادن به نوزاد خود خودداری کنند.
تلاش برای واکسینه کردن نوزادان سالم از بهار امسال و در نایروبی در کنیا آغاز شده است. در تلقیح این واکسن جدید و گروه کنترل آن 40 نوزاد مشارکت داده شده‌اند و اثرات آن بر سیستم ایمنی این کودکان خردادماه آینده اعلام خواهد شد. این نوزادان همگی در هنگام تلقیح این واکسن که MVA نام دارد و پیشرفته‌ترین واکسن کنونی است، 5 ماهه بوده‌اند. اثرات مثبت این آزمون بالینی و عدم تداخل این واکسن با سایر واکسن‌هایی که کودکان دریافت می‌کنند، اثبات شود MVA مانند واکسن سه‌گانه در بدو تولد به همگی کودکان جهان تزریق خواهد شد.
وقتی صحبت از انتقال یا عدم انتقال HIV + از طریق رحم اجاره ای می شود ، سه دیدگاه کلی وجود دارد:
سوال 1: آیا کودکان از یک زن و شوهر در نظر گرفته شده مبتلا به HIV، لزوما به این بیماری مبتلا می شود؟
یکی از تکنیک های جدید در کلینیک های ناباروری برای مقاومت در برابر انتقال اچ آی وی ، شستن اسپرم است.
در این روش ، در ابتدا تخمک های یک بیمار HIV + زن که تحت درمان ضد رترو ویروسی (AVR) و با بار ویروسی غیرقابل شناسایی است ، با استفاده از IVF یا ICSI بارور می شود. به طوری که می تواند به رحم مادر جایگزین منتقل شود. در این حالت ، احتمال انتقال اچ آی وی از یک زن مریض HIV + به نوزاد بسیار کم خواهد بود (1 در 1000).
از طرف دیگر ، یک بیمار اچ آی وی + مرد ، نمونه اسپرم خود را برای آزمایش قبل از لقاح مصنوعی در اختیار کلینیک قرار می دهد. پس از آن ، اسپرم "شسته خواهد شد" ، زیرا HIV فقط در مایع منی تحریک می شود و در خود اسپرم نخواهد بود. سپس اسپرم در یک محلول جدید به حالت تعلیق درآمده و می تواند به صورت برودتی حفظ شود.
سرانجام ، این اسپرم های شسته شده می توانند با خطر بسیار کمتری در فرآیندهای IVF یا IUI استفاده شوند.
سوال 2: آیا مادر جایگزین برای یک زوج مورد نظر که مبتلا به HIV است ، خود به این بیماری آلوده خواهد شد؟
تاکنون هیچ موردی از انتقال اچ آی وی از طریق جانشین یا فناوری IVF به مادران جایگزین گزارش نشده است.
واقعیت این است که بیمار آلوده به اچ آی وی در صورتی که تحت درمان ضد ویروسی باشد و بار ویروسی غیرقابل شناسایی در خونش داشته باشد ، نمی تواند از طریق تماس بیماری را منتقل کند. همین مورد را می توان در مورد رحم اجرایی نیز به کار برد زیرا در این روش جنین از نطفه فرد آلوده به ویروس اچ آی وی ایجاد شده و در رحم مادر جایگزین کاشته می شود.
با این حال ، برای اطمینان از سلامت مادر جایگزین ، باید این اقدامات و ملاحظات قبل و در طی مراحل انجام شود:
بیمار (یا بیماران) باید پروتکل های درمانی اچ آی وی را دنبال کرده و کلیه داروهای مرتبط را با توجه به تجویز پزشک معالج خود مصرف کند.
حداقل 6 ماه بار ویروسی غیرقابل شناسایی داشته باشید و سوابق آزمایشات مربوطه را نشان دهید. برای اطمینان از غیر قابل تشخیص بودن بار ویروسی ، باید چندین نمونه اسپرم از بیمار گرفته شود و اگر HIV در هر یک از آنها شناسایی شود ، آن نمونه دور ریخته می شود.
بار ویروسی قابل قبول نباید بالاتر از <40 نسخه در میلی لیتر ، <80 UI / میلی لیتر یا <1.6 باشد. ورود به سیستم اگر نتیجه بالاتر از این باشد ، بیماران باید حداقل به مدت سه ماه تحت درمان قرار گیرند.
آزمایشات خاصی انجام شده است تا مشخص شود آیا آنها عفونتهای مقاربتی فعال دیگری نیز دارند.
سرانجام ، برای تضمین سلامت مادر جایگزین ، وی باید قبل از انتقال جنین به مدت چند هفته با داروی ضد ویروس تحت درمان قرار گیرد. این داروها در مراحل اولیه بارداری (سه ماهه اول بارداری) بی خطر هستند و هیچ مشکلی برای مادر و کودک ایجاد نمی کنند.
به این فرآیند پیشگیری قبل از مواجهه گفته می شود و یکی از داروهای تجویز شده برای این منظور Truvada (تنوفوویر / امتریسیتابین) است.
سوال 3: آیا بیمار HIV + می تواند مادر جایگزین شود؟
پاسخ کوتاه این سوال با سوالات قبلی متفاوت است: خیر.
زیرا ممکن است انتقال اچ آی وی به کودک در دوران بارداری ، زایمان یا زایمان امکان پذیر باشد.
با این حال ، روشهایی برای کاهش خطر انتقال اچ آی وی به نوزاد در دوران بارداری وجود دارد که از حوصله این مقاله خارج است و بنابراین قابل بررسی نیست.
بنابراین ، اگر شما ، همسرتان یا هر دوی شما به HIV آلوده باشید ، حق داشتن فرزندان حق محرومیت نیست.
همانطور که در این مقاله بحث شد ، اگر تحت مراقبت یک کلینیک باتجربه درمان ناباروری باشید ، می توانید فرزند خود را داشته باشید و یک دستورالعمل پزشکی خاص را دنبال کنید و
با این حال ، قابل درک است که برای یک زوج که نیاز به درمان ناباروری با HIV+ دارند ، یا برای یک مادر جایگزین که می خواهد نوزاد خود را حمل کند ، این تصمیم یک تصمیم حساس خواهد بود.
4- پدر و مادر هر دو اچ.آی.وی مثبت باشند
در این زمان به دلیل احتمال آلودگی مجدد زن یا مرد آلوده به ویروس اچ.آی.وی به گونه یا سویه زیرگونه دیگری از آن که در بدن زوج دیگر وجود دارد، تماس حفاظت‌نشده به زوج‌ها توصیه نخواهد شد. تاکنون چند گونه گوناگون از این رتروویروس و تعداد قابل‌توجهی سویه متفاوت در جهان شناخته شده است.
