» خواص دارویی گیاه پیچک

بقراط ، "پدر پزشکی" (460 تا حدود 375 سال قبل از میلاد مسیح) ، به استقرار محبوبیت چشمگیر پیچک به عنوان یک گیاه دارویی کمک کرد. او هنوز چیزی در مورد مواد درمانی آن نمی دانست ، با این حال او به این دلیل که به قدرت شفابخشی خود اعتقاد داشت ، از آن در بسیاری از داروهای درمانی استفاده می کرد.

از برگ‌های این گیاه هم به‌ صورت مصرفی وموضعی استفاده میشود، از این گیاه به‌عنوان تنتور، چای یا دمنوش هم استفاده می‌شود، هرچند این گیاه به‌عنوان آنتی‌اکسیدان قوی شناخته‌ شده و اجزای شیمیایی آن سلامتی را در بدن فرد مصرف‌ کننده می‌دهد اما اگر از آن به مقدار زیاد استفاده شود مضر می‌باشد.

پزشکان دیگری که هم قدرت شفابخشی پیچک را نیزاعتقاد داشتند، شامل هردو دیوسکورید (حدود 40 تا 90 میلادی) ، پزشک نظامی تحت نرو و بیش از هزار سال بعد هیلدگارد فون بینگن (1098 - 1179) بودند. هیلدگارد پیچک را فقط برای مصارف خارجی توصیه کرد ، با این حال ، با توضیحی که در مورد کارآیی آن داد ، منعکس کننده یک اعتقاد رایج در آن زمان بود - یعنی اینکه این بیماری از بیمار به گیاه دیگر منتقل شده است.

مطلب مرتبط درمان های آلرژی چقدر موثر هستند؟

برخی از خواص پیچک عبارت‌اند از: توانایی این گیاه در از بین بردن احتقان، بالا رفتن سرعت بهبود، افزایش فرایند رساندن اکسیژن به بدن، کاهش التهاب، تسکین و آرامش بخشیدن به معده، افزایش سیستم ایمنی بدن و بهبود سلامتی پوست است.

گیاه پیچک به ارگان‌های کبد و کیسه صفرا کمک می‌کند تا بهتر عمل کنند و همچنین سموم را از بدن به‌طور مؤثرتری دفع کنند، همین امر باعث تصفیه خون و کاهش فشار بر این سیستم‌های حیاتی می‌شود.

از برگ‌های گیاه پیچک معمولاً برای از بین بردن التهاب دستگاه تنفسی و احتقان استفاده می‌شود. این برگ‌ها به‌عنوان یک خلط‌آور عمل می‌کنند و قادر خواهند خلط و مخاط در سیستم برونش را تجزیه کنند. با از بین بردن پاتوژن ها و باکتری‌ها، می‌توانید سلامت کلی خود را بهبود بخشید و همچنین زمان بهبودی خود را بعد از ابتلای به بیماری کاهش دهید. این امر باعث می‌شود که عصاره برگ این گیاه برای تسکین واکنش‌های آلرژیک و آسم نیز مؤثر باشد، زیرا باعث کاهش التهاب دستگاه تنفسی و احتقان می‌شود.

این گیاه علاوه بر خواص ضد باکتریایی دارای خاصیت آنتی هلمتیک (ضد انگلی) و ضدالتهابی نیز می‌باشد که این امر برای حذف کرم‌ها و انگل‌های روده‌ای مناسب می‌باشد. با مصرف این گیاه شما می‌توانید روده خود را پاک‌سازی کنید و همچنین به‌صورت موضعی لوسیان یا عصاره آن را برای رهایی از این شپش‌های ناراحت‌کننده و خارش استفاده کنید.

لئوناردو داوینچی (1452 - 1519) نیز از عمل شفابخش پیچک آگاه بود: طبق گزارشات وی ، گرازهای وحشی بیماری های خود را با پیچک درمان می کردند. در قرن شانزدهم ، پیچک به عنوان دارویی برای درمان شرایط التهابی برونش توجه بیشتری را به خود جلب کرد. اما در قرن نوزدهم بود که پیچک موفقیت خود را از درمان ساده ی مردمی گرفته تا یک داروی سرفه طبیعی که می تواند جدی گرفته شود ، انجام داد.

و این به طور تصادفی اتفاق افتاد:

یک پزشک متوجه شد که کودکان منطقه خاصی در جنوب فرانسه از سرفه کمتر از سایر مناطق رنج می برند. او دریافت که این کودکان شیرهای خود را از کاسه های چوبی پیچک نوشیدند. وی به این نتیجه رسید که باید مواد در چوب وجود داشته باشد که به داخل شیر منتقل شده و از سرفه محافظت می کنند. و او درست بود. اما امروز می دانیم که مواد فعال موجود در پیچک در درجه اول در برگها موجود است.

پیچک در دوران باستان

به عنوان مثال مصری ها پیچک را برای اوزیریس مقدس کردند

یونانیان باستان نیز همین کار را برای باخوس ، دیمتر و پان انجام دادند.

کاهنان روم اجازه نداشتند پیچک را لمس کنند ، زیرا میترسیدند که گرفتار طلسم آن شده و اسیر شوند.

از این گیاه به عنوان نمادی از باروری و جاودانگی (به عنوان گیاه همیشه سبز) در هنر فرهنگهای پیشین استفاده می شد

مسیحیان اولیه کشته شدگان خود را در Efeulaub تعبیه کرده اند ، ما در بسیاری از کلیساهای قرون وسطایی Efeudarstellungen را می یابیم ، و حتی امروز شما پیچک را در بسیاری از گورها خواهید یافت.