وبلاگ زندگی سالم
» در صورت ابتلا به بیماری هانتینگتون چه اتفاقی می افتد؟
راهنمای شما برای بیماری هانتینگتون چیست؟
بیماری هانتینگتون (HD) یک اختلال ارثی و کشنده است که باعث می شود سلول های عصبی در مغز به این بیماری درهم شکستن برسند. این باعث می شود توانایی های جسمی و ذهنی ضعیف شده و به مرور زمان بدتر شوند. هیچ درمانی وجود ندارد. اگر در اوایل زندگی شروع شود، بیماری هانتینگتون نوجوانان نامیده می شود.
تشخیص بیماری هانتینگتون ممکن است کاملاً شوکه کننده باشد. چیزهای زیادی برای پذیرش وجود دارد.
اما استفاده از یک سیستم حمایتی، مانند یک مددکار اجتماعی، درمانگر یا گروه حمایتی، می تواند سفر را کمی دلهره آور کند. با کمک یک تیم مراقبت های بهداشتی ، افراد مبتلا به هانتینگتون می توانند سال ها به طور مستقل زندگی کنند.
پس بیماری هانتینگتون عارضه ای است که به مرور زمان قسمت هایی از مغز را به درستی کار نمی کند. از والدین فرد (به ارث برده شده) منتقل شده است. با گذشت زمان به تدریج بدتر می شود و معمولاً پس از یک دوره تا 20 سال کشنده است.
علائم بیماری هانتینگتون
اگرچه علائم هانتینگتون ممکن است ابتدا در میانسالی ظاهر شود، اما هانتینگتون می تواند هر فردی را از کودکی تا سنین بالا مبتلا کند. علائم اغلب زمانی که افراد در دهه 30 یا 40 زندگی خود هستند ظاهر می شوند. در طی 10 تا 25 سال، این بیماری به تدریج سلول های عصبی مغز را از بین می برد . این بر بدن، ذهن و احساسات تأثیر می گذارد. اگر علائم قبل از 20 سالگی شروع شود، به آن بیماری هانتینگتون نوجوان می گویند و ممکن است سریعتر بدتر شود.
علائم ممکن است از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت باشد. و استرس یا هیجان می تواند علائم را بدتر کند.
مطلب مرتبط
گیاهان دارویی برای درمان بیماری های شایعتشخیص برخی از علائم راحت تر از بقیه است. حرکات غیر طبیعی ممکن است اولین چیزی باشد که متوجه می شوید. کاهش وزن در تمام مراحل می تواند نگران کننده باشد.
علائم بیماری هانتینگتون در مراحلی ظاهر می شود.
انواع بیماری هانتینگتون
دارای دو زیرگروه است: بیماری هانتینگتون در بزرگسالان: این شایع ترین شکل این بیماری است. افراد مبتلا به بیماری هانتینگتون بزرگسالان معمولاً در اواسط دهه 40 و 50 خود علائمی پیدا می‌کنند.
بیماری هانتینگتون در نوجوانان: کودکان و نوجوانان به این نوع بیماری هانتینگتون مبتلا می‌شوند که بسیار نادر است. کودکان مبتلا به این بیماری اغلب علائمی شبیه بیماری پارکینسون دارند. همچنین ممکن است در کارهای مدرسه با مشکل روبرو شوند.
علائم مرحله اولیه
تغییرات ممکن است در مراحل اولیه کاملاً نامحسوس باشد و ادامه رانندگی و کار را ممکن می سازد. ممکن است فقط به کمی کمک اضافی نیاز داشته باشید. این بیماری معمولاً باعث ایجاد اختلالات حرکتی ، شناختی و روانپزشکی با طیف گسترده ای از علائم و نشانه ها می شود. اینکه کدام علائم برای اولین بار ظاهر می شوند ، از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. بعضی از علائم غالب به نظر می رسند یا تأثیر بیشتری بر توانایی عملکرد دارند ، اما این می تواند در طول دوره بیماری تغییر کند .
علائم اولیه شایع عبارتند از:
مشکل در یادگیری چیزهای جدید
مشکل در تصمیم گیری
حافظه از بین می رود
نوسانات خلقی
دست و پا چلفتی
حرکات چشم آهسته یا غیر طبیعی
مشکلات عضلانی (دیستونی)
مشکل در خواب (بی خوابی)
از دست دادن انرژی و خستگی
علائم مرحله میانی
با گذشت زمان، علائم شروع به تداخل بیشتر با زندگی روزمره شما می کند. به عنوان مثال، ممکن است شروع به انداختن اشیا یا زمین خوردن کنید. یا ممکن است در صحبت کردن یا بلع مشکل داشته باشید.
منظم ماندن ممکن است دشوار باشد. و تغییرات عاطفی ممکن است بر روابط فشار وارد کند .
علائم رایج مرحله میانی عبارتند از:
حرکات انقباض کنترل نشده (کره)
مشکل در راه رفتن
گیجی
از دست دادن حافظه
شخصیت تغییر می کند
تغییر گفتار
کاهش توانایی های تفکر
مشکلات بلع
مشکلات تنفسی
افکار مرگ، مردن یا خودکشی
کاهش وزن
ایجاد اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD)، اختلال دوقطبی یا شیدایی
علل شایع مرگ در بیماری هانتینگتون عبارتند از:
ذات الریه یا سایر عفونت ها
آسیب های مربوط به زمین خوردن
عوارض مربوط به ناتوانی در بلعیدن
مشکلات عصبی
در این زمان و یا مرحله معمولاً قادر به ترک تخت نیستید. این زمانی است که به صورت شبانه روزی تحت مراقبت هستید. بیماری هانتینگتون انجام فعالیت‌های روزمره را با گذشت زمان دشوارتر می‌کند. سرعت پیشرفت آن در افراد مختلف متفاوت است. اما متوسط عمر بعد از تشخیص 10 تا 30 سال است. HD به خودی خود کشنده نیست. ولی ممکن است در اثر عوارض ناشی از آن مانند، عفونت‌های ناشی از ذات الریه یا صدمات مربوطه مثل زمین خوردن، جان خود را از دست دهید.
